ingeboren

Gisteren met Jongste naar de bib en vandaar rechtstreeks de dijk op. Heerlijk zonnig, en ondanks dat: het strand verlaten, als je een verdwaalde hondwandelaar niet meetelt.
Alle strandcabientjes stil in het gelid, ze zien er zelfs wat schuldbewust uit vind ik, alsof zij het kunnen helpen dat ze de hele maand augustus nutteloos waren.
Een jobstudent smijt nijdig de huur-ligzetels op z'n steekkar. Die had op een lamlendige septemberjob gerekend en moet nu met dat warme weer toch de hele zwik buiten- en binnenzetten.
Op de zeedijk zelf nog veel passage. Jongste en ik zetten ons wat, en kijken mensen, oude mensen met hondjes, jonge mensen met kindjes. Want dat zijn de categorieën die nu vertegenwoordigd zijn : de hele middenmoot is afwezig wegens schoolgaande jeugd.
Toch raar, dat die éne week zo'n verschil maakt. Van kakelende, opzichtige drukte naar ingetogen genieten.
Mmm, ik hou ervan als de stad en de zee langzaam weer van ons, de inboorlingen worden.