Vriend heeft een nieuwe wagen.
Hij is er absoluut verguld mee, iets wat ik nog steeds niet aan mannen begrijp.
Waar hij minder blij mee is, is de GPSmadam, ingebouwd nog wel.
Vriend heeft het niet zo op haar begrepen en wil haar zo niet buiten, dan toch minstens ruilen voor een man, want hij heeft het er best moeilijk mee :zo'n madam die in zíjn auto zegt waar hij moet rijden. Een man, dat zou nog net gaan.
Ik vind het alleen maar leuk, iemand die me helpt de weg te vinden zonder dat ik m'n nek in een onmogelijke hoek hoeft te draaien terwijl ik ondertussen fietsers en geparkeerde wagens vanuit m'n ooghoeken in de gaten houd; om dan nét niet de straatnaam te kunnen lezen.
Zo kan het gebeuren dat ik tegenwoordig glimlachend toezie wijl Vriend na een quiz in één of ander godvergeten parochie nóg een pintje pakt, dan kan ik daarna blijgezind in het gezelschap van zijn madam Bob zijn.
Ik weet dat ze ons moeiteloos naar huis loodst. Sla ik een verkeerde straat in of is er een omleiding, dan hoor je haar eventjes denken maar na een korte aarzeling is ze daar steevast met een nieuwe oplossing.
Ik wil wel nog een naam voor haar bedenken want als je zo vele kilometers in de intimiteit van een donkere wagen doorbrengt heeft het geen pas meer nog steeds "madam" te zeggen vind ik.
En na enige tijd, als we mekaar dan echt goed kennen wil ik haar toch eens vriendelijk doch kordaat aanspreken.
Ik heb behoefte aan meer positieve feedback van haar, ik leef op van een beetje positieve bekrachtiging (wie niet trouwens).
Als ik dus na de zoveelste bocht en straat op het volgende rondpunt wéér de juiste afslag neem mag ze mij gerust welgemeend zeggen "goed gedaan!" of "we zijn er bijna".
Er zijn mogelijkheden zat die echt niet veel schijfruimte in beslag nemen :ik zou mijn naam willen ingeven, zodat ze me persoonlijk kan aanspreken en ze mag ook commentaar geven als ik me aan de snelheidsbeperkingen houd of als ik elke keer mijn richtingaanwijzers gebruik; ik zeg maar wat.
Maar hoe meer de madam naar mijn wensen zal zijn, hoe minder ze zal mogen zeggen van Vriend vrees ik.
9 opmerkingen:
leuk geschreven! Ik heb wat minder positieve ervaring met de gps-madams. Zij leiden me heel vaak niet de juiste weg. Of liever ze laten me extra kilometers afleggen. In deze dure dieseltijden is dat best te vermijden. Dus geef mij maar een goeie ouderwetse wegenkaart.
En als je eens naar het toilet wil, dan wil ze dat niet en dringt ze aan : "begeeft u zich naar de gepl'e'nde route alstublieft", haha.
Soms wel handig ja, maar inderdaad, pas op met al die "ommetoertjes", wel leuk als je zelf de weg neemt die je kent en haar kan dwarszitten en ze dan soms toch nog een mooi alternatief in petto heeft.
Kortom: het leven blijft avontuurlijk met de "trut" zoals ze bij ons heet ;-)
Haha ja de madam ! Zo handig, ware het niet dat ik het presteer om haar wanneer het het meest nodig is, niet aan de praat te krijgen !:)
Het lijkt mij eigenlijk best gezellig, zo'n madam in de auto. Zeker als ze dan ook een Flaams accentje heeft.
Maar mijn P kijkt thuis één keer op de kaart en rijdt dan uit z'n hoofd half Europa door. En ik vind het station of de supermarkt ook wel zonder madam.
Wij noemen het hier de Thomtidom (naar de Magier uit de Zevensprong van Tonke Dragt) en welke stem ik er ook uit laat komen (Bram, Eva of Carmen zijn mijn favorieten), nooit wordt hij/zij kwaad als ik verkeerd ga. "Nee joh, sukkel, ik zei toch eerste rechts" is iets dat ik nog nooit heb vernomen. Heerlijk
Leuke post. Fijn om hier nog eens iets te lezen.
Prettig geschreven, trouwens, ik noem mijn madam "Trees".
Die van mij zegt zelfs : "alstublieft omdraaien " als de weg die zij mij aanwijst openligt door wegwerkzaamheden en ik een andere route neem.
alle wegen in een gps leiden niet naar rome maar naar Lisa... Bon, tis genoeg geweest.
Wanneer tot hier?
Een reactie posten