woensdag, juli 25, 2007

Liefde is een Fruitpers

Dat Vriend op nogal wat punten van mij verschilt vertelde ik u al.
Alhoewel hij het voor strak, sober en gestroomlijnd heeft en ik géén van deze dingen ben, houdt hij het toch al vele jaren met me vol.
Zijn designkeuken ligt er steevast toonzaalproper bij, die van mij is letterlijk een kitsch kitchen.
Ik heb het voor patchwork, mozaïek, vuurwerk en rommelmarkten.
Vriend is gek op lange quizavonden. De moeilijke soort.
Hij en zijn ploeg zijn er meestal heel goed in. En dan mogen ze na afloop aan de prijzentafel iets kiezen. Vriend bracht al kunstboeken, flessen wijn, boekenbons, zelfs ooit een hotelverblijf mee.
Maar toen hij hiermee thuis kwam wist ik het zeker :
Hij houdt van mij.

maandag, juli 23, 2007

Reizen om te Lezen


We waren op reis dus. Een prachtige streek, superzonnig weer, avontuurlijke toestanden, pittoreske kapelletjes, lekker eten, u kent het wel.
Behalve sightseeiïng, gezonde natuurwandelingen en fascinerende cultuur is het voor ons ook altijd het moment om bij te lezen.
Kilo's boeken gaan waar wij gaan want niets is zo heerlijk als op gelijk welke plek ter wereld in een meeslepend boek duiken.
Dit jaar was het een terras met zicht op de bergen of een geurige alpenwei bij een kabbelend bergbeekje.
Vriend lees meestal dikke literaire boeken. Ik neem op reis pockets mee, I travel light! Letterlijk en figuurlijk. Van mij zijn het immers meestal romans die minder gerenommeerd zijn, historische liefdesverhalen of magische fictie. Om mijn geweten te sussen bij al dat makkelijke leesvoer maak ik het toch een béétje moeilijk en neem ik Engelse uitgaven, gevonden op de rommelmarkt of in de kringloopwinkel.
Als het boek pakkend genoeg is gaat het overal mee tot het uit is.
Zo was dat van mij - Searching for Caleb - zekere dag in een stadje in Italië. Een lange en vooral inspannende autorit van Vriend langs een bergpas met ronkende naam en dito reputatie had ons daar gebracht.
Na de markt, het park, de romeinse crypten en de kathedraal belandden we in een leuke bistro. Daar keek Vriend met de Italianen en een pintje koers terwijl ik bij het genot van een authentieke capuccino mijn boek las.
Het leven kan schoon zijn.
Wreed.
Dat ook.
Want toen ik 's avonds - terug in het hotel - mijn dierbare boek wilde pakken was het nergens te vinden.
Het ligt in Italië.
Zelfs als ik een boek tot het einde uitlees heb ik soms spijt. Spijt dat het gedaan is.
Maar dit is erger : ik weet zelfs niet hoe het afloopt.
Dit wordt een klus voor R ; zij kent als geen ander haar weg als het om boeken gaat. Zij zal een exemplaar voor me vinden.
Nog nooit de titel van een boek zo letterlijk in de praktijk gebracht.
Zucht.