How Are You Dranouter !

We stappen geladen met tent en slaapzak door het heuvelland; links kijken een tiental koeien ons loom aan, rechts ligt een glooiend veld vol spruitkolen.
En dan krijgen we boven die kolen plots de rode wimpels van de Kayam te zien.
Verder stappen en na een bocht in de weg komen honderden (duizenden?) kleurige tentjes tevoorschijn, tegen de heuvel geplakt.
Het blijft een onvergetelijk zicht en één van de hoogtepunten van mijn zomer : het folkfestival van Dranouter.
De editie van dit jaar vond ik één om duimen en vingers bij af te likken.
Een tent ingericht door de kringloop - compleet met tapijten en zachte zetels - waar het goed toeven en luisteren is, fantastische te ontdekken muziek op de alternatieve locaties, plaats genoeg om te genieten van zon, muziek en schoon volk.
Bart Peeters die van het melige "wil je met me trouwen?" iets maakt waar een bomvolle tent van moet slikken, Kadril die met de volksmuziekschool - hulde aan de doedelzakken - voor een massaal kippenvelmoment zorgt, Shantel die zijn wodka uit Bulgarije ronddeelt in de Palace; maar iedereen doet springen, ook zij die niks kregen.
Als die mensen vanop het podium dan roepen : "How Are You Dranouter !", dan brult Dranouter onverstaanbaar maar volmondig positief terug.
Het festival vindt zijn zoveelste adem en wordt eindelijk weer zichzelf.