zondag, mei 13, 2007

Schuld en Boete

Mijn meetje - God hebbe haar ziel - was zéér en goed-gelovig. Het eerste is volgens mij sowieso onmogelijk zonder het laatste. Ze was lid van een fanclub voor het woord fanclub zelfs maar bestond. In die tijd werden grote groepen fanatiekelingen nog leger of legioen genoemd. Het legioen van Maria (spreek uit Màarja) gaf haar de verzekering dat alle miserie die ze hier op aarde meemaakte ruimschoots zou vergoed worden in het Hiernamaals.
Met zichzelf moest ze niet inzitten, haar plaats was al besproken, maar de rozenkransen die ze voor ons bad zijn niet te tellen. Blijkbaar konden we wat extra gebruiken.
Haar geloof was erg kleurrijk en magisch en als kind al kon ik van beide niet genoeg krijgen.
Meetje had een grote verzameling heiligenbeelden die her en der in huis liefdevol uitgestald stonden.
Sint-Antonius stond met zijn bruine pij aan te glimlachen op de schouw en werd aangeroepen als ze iets kwijt was. Was het belangrijk, dan werd er zelfs een kaarske ontstoken aan z'n voeten. Vond ze het voorwerp niet direct, dan werd de intonatie eerder dwingend dan smekend, en ik maakte het ettelijke keren mee dat "Den Illihe Nantoon" letterlijk in de hoek belandde, met zijn gezicht naar de muur. Hij kreeg geen woord meer.
Het ritueel eindigde uiteraard met het vinden van het verlorene. Dan werd Sint-Antonius berouwvol uit zijn hoekje gehaald, desnoods ter penitentie op de plaasteren kaalkop gekust en uitvoerig bedankt. Fascinerend vond ik dat. Nog steeds eigenlijk. Voor elk mankement, elke tegenslag was er een heilige die - als je maar devoot genoeg was - een mirakel kon verrichten. Of toch op z'n minst voor voorspraak in verband met je zaak kon zorgen bij de grote baas, God himself.
Ik kan het niet helpen maar als ik de gezondheidsgoeroe's van vandaag hoor, dan moet ik aan mijn meetje denken. Alles wat je overkwam kon afgekocht worden via de juiste heilige. Tegenwoordig heb je genoeg aan de juiste voedingssupplementen of pillen. De grote schuldgevoelens waar het geloof onze meetjes mee bang maakte met zijn erfzonde, dagelijkse- en doodzonde werden vervangen door schuldinductie en dwingende richtlijnen op het gebied van (geestelijke)gezondheid : Beweeg meer! Stop met roken! Eet gezond! Ontspan! Werk aan jezelf! Maak vrienden! Denk positief! Iemand die de dag van vandaag depressief of zwaarlijvig is - u kunt er vast nog andere bedenken - moet "mea culpa" slaan want heeft niet goed genoeg voor zichzelf gezorgd.
De dag van vandaag moet je niet meer elke avond ontelbare Weesgegroetjes afwisselen met Onzevaders om in de Hemel te geraken, de 10 simpele stappen van onze eigenste Vlaamse overheid volstaan.

Bijna even pervers als hopen op rijstpap met gouden lepels vind ik dat.

10 opmerkingen:

Sana follia zei

Ik heb weer super genoten van jouw verhaal Maxentia. Je hebt gelijk die 10 simpele stappen daar heb ik toch ook zo mijn bedenkingen bij. Fijne moederdag.

Anoniem zei

Grappig en herkenbaar. Ook tijdens mijn jeugdjaren werd Antonius meer dan eens aanbeden. Ik ben ondertussen mijn geloof wat kwijtgeraakt ... geen 1000 gebedjes voor Antonius zal het kunnen terugbrengen.
Fijne moederdag

Anoniem zei

Alleen al daarom is het zo jammer dat ik niet geloof...'t Zou alles heel wat vergemakkelijken.

Julia zei

O ik heb genoten van je meetje !!!
Wat een prachtig verhaal en de 10 simpele stappen zijn wel erg simpel ja !!

Anoniem zei

Geef mij dan de tijd van je Meetje maar. Zelfzorg is goed, maar de waanzin daarover vandaag is idioot en misleidend.

pierre du coin zei

Mijn oma's "lazen" ook wel een serie paternosters in bed. En als ik bij oma ging logeren kregen wij steeds ons kruisje met het "god zegene u en beware u" erbij.
Wat al die heiligen betreft is er ergens in Vlaanderen een kapel vol met beelden van alle mogelijke heiligen.

Anoniem zei

Ik zie geloof ik toch toch meer in het legioen van Maar ja...

Anoniem zei

Je tien geboden zijn niet mis! Dank je..
Heb het zusje doorgegeven..

(zie:
http://maharal.blogspot.com/2007/03/het-schildpad-syndroom-oftewel.html )

Anoniem zei

Hé, Antonius duikt hier weer op. Een 2tal jaar geleden merkte mijn vriendin op dat ze er zo één wel kon gebruiken. Op Ebay vond ik er één maar bleek dat er 2 soorten bestonden , 1 tegen de varkenspest en een ander voor de verloren voorwerpen. Ik dacht dat ik de verkeerde cadeau gaf, maar een dag later waren alle spoorloze dingen terecht. Wijlen haar kuisvrouw had er toen graag ook nog één op de kopt getikt ;-)
Ik denk er met veel plezier aan terug. Er zit nog een veel langer verhaal rond, maar dat zou ons te ver leiden.

Anoniem zei

'Aanbidden', wat een vies woord.