woensdag, september 27, 2006

stilleven


Het moet niet altijd fruit zijn.
WC-emmer, urinaals en lavementkannen ... De glamour van de verpleging.
Wat ik echter met geen enkele foto kan duidelijk maken is hoeveel deugd je er als verpleegkundige aan beleeft iemand te helpen, ook bij de meest nederige taken.
Om maar te zwijgen van het plezier dat je een ander ermee doet, indien het respectvol gebeurt.
Want het zijn vaak deze details die voor patiënten het verschil maken. Tenslotte is het ziekenhuis voor ons een vertrouwd milieu, terwijl het voor onze klanten een traumatische en stresserende omgeving is.
Ook in de verzorging wordt steeds meer de nadruk gelegd op zakelijkheid, efficiëntie en rendement, en zodoende vergeet men in de opleiding soms te vermelden hoe belangrijk de kleine "dagelijkse" dingen wel zijn.
Niet over iemands hoofd heen praten, geen betuttelende verkleinwoordjes tegen oudere mensen, wat uitleg over onderzoeken en handelingen die voor ons routine zijn maar voor onze patiënten angstaanjagend vreemd.
Ik wil helemaal niet melig doen, maar ooit zei iemand : "Behandel je naaste zoals je zelf wil behandeld worden."
Belangrijker dan technieken en statistieken vind ik dat.
Over roeping mag je het niet meer hebben, dat is tegenwoordig blijkbaar een vies woord. Dienstbaarheid is er nog zo één.
Op voorwaarde dat het niet opgedrongen is om zo te zijn, zou ik niet weten wat daar mis mee is.

22 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik ben de laatste tijd verschillende keren in ziekenhuizen geweest (niet zelf gehospitaliseerd, dat niet). En dat maakt het verschil tussen een goed ziekenhuis en een minder goed ziekenhuis (afgezien van de kennis van de chirurgen): de vriendelijkheid van het verplegend personeel. Je moet daar maar liggen, afhankelijk van anderen.

Muggenbeet zei

Behandel je naaste zoals je zelf wil behandeld worden, dit blijft een belangrijke waarde. Ook toepasbaar op onze omgang met vluchtelingen, migranten, nieuwe Belgen,...

Anoniem zei

hehe inderdaad niets fouts mee he - misschien is voor de ideologische bazen en tijgers van de witte sector 'roeping' te katholiek en 'dienstbaar' te kapitalistisch lol

Anoniem zei

ik vind het prachtwerk. zorgen voor mensen. tante werkt daar waar zovelen doodgaan aan kanker. maar je voelt zo dat ze echt om die mensen geeft en dat een 'veilige' zakelijke behandeling geen optie is. niet makkelijk, maar mooi werk.

Anoniem zei

Het is werk dat je met plezier moet doen, anders kun je het beter laten. Mensen met de juiste instelling krijgen er ook veel bevrediging voor terug.

Julia zei

Groot respect heb ik voor deze beroepen !! En als ik dat zo lees ben je bij jouw in goede handen ..

Bar zei

Als studente geneeskunde mocht ik in het tweede jaar een 'verpleegstage' doorlopen, opdat we, als toekomstige artsen, ook het werk van verpleegkundigen zouden leren kennen. Heel veel respect voor deze mensen (en dus ook voor jou) en heel veel hoedjes af! Wat zij doen, is enorm!

Marleen zei

Ik heb het gisteren nog aan den lijve mogen ondervinden op spoedgevallen. Héél belangrijk: vriendelijkheid en meelevendheid voor patiënten. Ik neem aan dat het niet altijd even voor de hand ligt, en niet alleen bij de verpleegkundigen. Af en toe aan de andere kant van het bed staan of liggen, helpt volgens mij wel. Chapeau (voor wie het goed doet)!

Unknown zei

Geef mij ook maar een plaatsje op jouw afdeling, hoed af.

Anoniem zei

Ik heb zelf al veel te vaak naar mijn zin in ziekenhuisbedden vertoefd en de meeste verpleegkundigen behandelden mij goed tot uitstekend ... maar er waren ook uitzonderingen die de regel absoluut niet bevestigden.

Anoniem zei

...ooit zei iemand : "Behandel je naaste zoals je zelf wil behandeld worden."...


hier Maxentia een stukje talmud:

A certain heathen came to Shammai and said to him, "Make me a proselyte, on condition that you teach me the whole Torah while I stand on one foot." Thereupon he repulsed him with the rod which was in his hand. When he went to Hillel, he said to him, "What is hateful to you, do not do to your neighbor: that is the whole Torah; all the rest of it is commentary; go and learn."


Talmud, Shabbat page 31a

Sofie zei

Zelf heb ik nog nooit in een ziekenhuis gelegen, maar dat wil niet zeggen dat ik geen respect heb voor jullie. Integendeel zelfs! De wereld zou er beter uitzien als iedereen jouw ingesteldheid had!

Anoniem zei

Prachtig, zelf " eigenaar" van een bejaarde moeder die om de haverklap in een ziekenhuis ligt, en die de onhebbelijke gewoonte heeft om de verpleegsters op de kast te jagen, -na drie hersenbloedingen en een hartaanval kan je zoiets verwachten van haar -sta ik telkens in bewondering voor het geduld van de verpleegsters,het is inderdaad een roeping, groeten, the saint.

Anoniem zei

Heb veel respect voor je werk Maxentia!

Vroeger heb ik het zwijn uitgehangen in een ziekenhuis, maar dat was als jobstudent in de keuken.

Vandaag mijn contract getekend bij een grote ziekenhuisgroep.

Anoniem zei

Dat klopt : het gaat erom iemand te behandelen als een unieke persoon, als een individu en niet als een object, een patiënt. Dit is een essentieel verschil in benadering. Het geeft een rotslecht gevoel om als een voorwerp in reparatie te gaan, terwijl je persoon, je mens-zijn, je angsten, onzekerheden, je behoefte aan vriendelijkheid, geruststelling genegeerd worden. En andersom doorsta je een behandeling stukken beter als je als persoon wordt aangesproken. Ja, Maxentia, je zit goed !! (en het stilleven is een grappige opener voor jouw logje, en to the point)

Cursief Huigje zei

ik werk ook in de zorgsector ... meer en meer moeten de 'opvoedsters' allerlei formulieren invullen (kwaliteitscontrole zogezegd) ... daarin komt het werk in gedrang waarvoor ze zich willen inzetten ... gelukkig zie ik enorm veel jonge en minder jonge medewerkers met hart en ziel zich dag in dag uit inzetten voor de personen met een handicap, ondanks de zware job, veel weekendwerk, geen al te grote weddes, en te weinig personeel. Ik proef ook bij jou dat enthousiasme, die liefde voor je vak en vooral liefde voor de mensen.

Anoniem zei

ik vind jouw punt heel belangrijk...zelf ook een tijdje verpleegwerk gedaan en een steeds meer akelige gevoelens over al die evaluaties en dat zo dingen gekregen...juist bij verpleegwerk maakt roeping het verschil....ik zou niet graag in een ziekenhuis zijn waar alleen maar de kwaliteitseisen vervult worden...

Anoniem zei

Het belang van een verpleegkundige met engelengedult wordt vaak onderschat.

Ikzelf heb ooit een doktersassistente bedreigd gewoon omdat ze zo onrespectvol was. Wat de druppel was nadat de verpleegkundigen al heel erg vervelend hadden gedaan, en me bijna uitmaakten omdat ik "hen werk gaf zonder reden" (ik moest 's avonds naar boven worden gebracht, maar zij dachten dat er geen reden tot opname was. Tot de assistente met een air van hier tot Oostende kwam zeggen dat ze een baxter kwam steken wegens ik moest 14 dagen minimum blijven. Tarara).

Vandaar ben ik dan naar het Serruys ziekenhuis in Oostende gebracht. Een hemelsbreed verschil, met super verpleegsters en assistenten die de vriendelijkheid zelve waren, uitlegden waarom dit en dat, en met mij hebben ze geen problemen meer gehad.

Doe zo voort!

Anoniem zei

met zo'n nachtzuster wil ik best wel doktertje spelen.

Anoniem zei

Leuk log zeg!
Ik kom hier vaker ff kijken!
Groetjes!

Anoniem zei

Denk je dat de onvriendelijkheid en zo ook niet vaak te maken heeft met de enorm hoge werkdruk in de zorgsector?

Mijn mama werkt in een RVT waar iedereen moet rushen en crossen als er iemand ziek valt.
Vanzelfsprekend komt dat die oudjes helemaal niet ten goede hé.
Ik denk dat het beroep gerust wat meer positieve reclame zoals die van jou kan gebruiken...

Anoniem zei

Een stukje naar mijnhart!
(werk zelf ook in de zorgsector)