als diëten even niet lukt

Het was op een zomer in Watou, en ik vond het eerlijk gezegd een nogal gekunstelde, duffe bedoening.
Maar toen kwam ik hààr tegen :

Marjoleine de Vos

Ik werd direct helemaal huppelig.
En zin om te zwemmen, dat kreeg ik ook.
Dat kwam zo :
Ik las

Zeehond graag

Het liefst zou mevrouw Despina zeehond zijn.
Springen, poon verschalken, applaus
voor uw lenig spek dat overheerlijk
de kant op kletst, dik verpakt geraamte,
grootogige boksbal vol vis, lekkerbek.
Binnenin zat mevrouw Despina, veilig
in glad vel, waterafstotend vermomd
als onhoekig dier, elegant toegerust voor
poolstorm en schotsen. Lachend heft ze
haar snor boven water, poseert voor
verrekijkers, zont op een zandplaat.
Gooit het leven haar juichend de lucht in
stuitert ze op zeewaardige kussens
haar vrolijk vet maakt elke landing zacht.

Om 100 keer te lezen en nooit beu te worden.
Om traag van te genieten, woord voor woord, zin per zin.
Om in te kaderen en boven de weegschaal te hangen.
Om te proeven, elk woord.
Om toch tevreden terug te kijken op die landerige middag in Watou.