ik kan toveren

Ik weet het zelf allang, als sinds ik een kind ben, mijn pa toonde het me.
Het is helemaal niet moeilijk eigenlijk, maar zoals met zo veel dingen : je moet het weten.
De timing is belangrijk :
Je wacht een paar zwoele dagen af.
Dan komt er een lastig gedeelte :
Een stukje strand vinden zonder lichtvervuiling - dus geen bebouwde zeedijken of kustbanen in de buurt.
Je gaat ernaartoe bij nachte, of op z'n minst in het donker; wie wil toveren moet er tenslotte iets voor over hebben.
Ga naar het water, beter nog, ga erin, en kijk : zeevonk !
Duizenden lichtgevende, glitterende blauwgroene spikkels in de branding en op het natte zand.
Als je zelf in het water gaat blijven ze op je hele lijf plakken en zie je er net een blinkende zeemeermin/man of een flashy hollywoodster uit - je mag zelf kiezen hier.
Als je met een duikbrilletje onder water kijkt, is het alsof je in de melkweg zit tussen miljoenen sterren !
Zelfs meenemen in een flesje voor de thuisblijvers of slaapkoppen lukt, al blijft de magie dan maar een paar uur werkzaam en pas na goed schudden.
Zoals met alle spreuken, kan ook deze teniet gedaan worden : als het regent is het afgelopen.
Ik ken nog massa's andere toverdingen, waarover later ooit wel eens meer, maar dit is toch mijn favoriet !