woensdag, juni 14, 2006

Vroeg opstaan

het huis nog stil, en bij een tas koffie de nieuwe dag uitpakken. Alles kan nog, en voorlopig mag het ook. Lekker in mijn eigenste blubberige blootje rondbadderen zonder tienerkinderen die "I'm blinded" krijsen, nog geen alerte replieken vereist.
"De zomer lijkt even voorbij" proberen ze me wijs te maken via de radio. Omdat het regent? Omdat de natuur zorgt dat het gras mals en de kruiden groen blijven? En aan wie moeten al die sukkelaars die een dagje strand gepland hadden nu een sorrypas vragen? Een raincheck van Moeder Natuur; ça sera pour une autre fois. Zonnige dag wel op te nemen wanneer het mij past uiteraard. Ik heb er bij nader inzien en volgens deze normen nog wel een stuk of wat te goed van de Post ook, lijkt mij, want zoals het klokje daar tikt, tikt het nergens! Zolang ik er gene aan mijn lief moet vragen is het voor mij allang goed.

1 opmerking:

Cursief Huigje zei

Over sorry-pas gesproken, ik wil een pleidooi houden om enkel in de lente en de herfst de treinen te laten rijden. En dit om de loketbediende die sorrypassen moet uitschrijven, een hart onder de riem te steken. Want als het eens drie dagen na elkaar goed vriest - geraakt de NMBS het spoor kwijt. En drie dagen zon na elkaar doet in Denderleeuw alle (nood)stoppen doorslaan:)) En de bediende maar van 's morgens tot 's avonds alle klachten aanhoren! Ik heb nog liever tieners in huis:))